بازگشت تولید به هپکو در گرو تأمین اعتبار و سرمایه در گردش ، تیم مدیریت زیرساخت های تولید را چیده، منتظر حمایت دولت است

به گزارش مجله آزمون اول، تیم مدیریتی جدید هپکو توانسته است با ارتباط با شرکت های تولیدی بزرگ اروپایی زیرساخت های لازم برای تولید و فروش در شرکت را ایجاد کند؛ اما تهاتر بدهی های بانکی و نبود سرمایه در گردش مانع تولید شده است.

بازگشت تولید به هپکو در گرو تأمین اعتبار و سرمایه در گردش ، تیم مدیریت زیرساخت های تولید را چیده، منتظر حمایت دولت است

گروه دانشگاه خبرنگاران، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * از واگذاری 55 درصد سهام هپکو به سازمان تأمین اجتماعی حدود 6 ماه می گذرد که بار دیگر خبری مبنی بر فروش باقیمانده سهام دولتی هپکو منتشر شده است. براساس این تصمیم قرار است بخشی از سهام هپکو به همراه سهام چند شرکت دیگر در اختیار بانک های تجارت، صادرات و ملت قرار گیرد.

اما مسائل هپکو همچنان باقی است. میراث 15 سال خصوصی سازی بی ضابطه هپکو بدهی 1200 میلیارد تومانی این شرکت است. این حجم از بدهی باعث شده تا شرکت توان دریافت تسهیلات یا هرگونه پول از بانک ها را نداشته باشد و در نتیجه پشتوانه ای برای تولید در این شرکت نباشد.

سیدامیر میرناصری، یکی از کارگران هپکو با تشریح شرایط فعلی این شرکت به خبرنگار ما می گوید: بیشترین بدهی هپکو به بانک تجارت و حدود 700 میلیارد تومان است؛ اما اینکه باقیمانده سهام هپکو به کدام بانک برسد، ما اطلاعی نداریم.

سهام هپکو کجاست؟

به گفته او از 62 درصد سهام هپکو، یک درصد را اسفند دولت فروخت و پول آن را به خزانه دولت ریخت. حدود 1 و 7 دهم درصد سهام را هم به احمدپور، مالک قبلی شرکت دادند که به عنوان ضمانت در گرو بانک گذاشته بود. 55 درصد سهام شرکت هم در تیرماه به سازمان تأمین اجتماعی داده شد؛ بنابراین کمتر از 5 درصد سهام باقیمانده شرکت قرار است واگذار شود.

میرناصری معتقد است که با چندپاره کردن سهام شرکت، آینده هپکو قطعا با مسائلی روبرو خواهد شد. او به تجربه آذرآب اشاره می کند و می گوید: سهام این شرکت دست چند سهامدار افتاد و دیدیم که هرکدام از آن ها صرفا به دنبال کسب سود و منافع خود بودند و حالا آذرآب مسائلش حل نشده که با مسائل بیشتری هم دست به گریبان است.

او ادامه می دهد: زمانی که قرار بود هپکو از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت و ایمیدرو به کنسرسیوم معادن واگذار شود، نگرانی ما همین چندپاره شدن سهام شرکت بود، اما اکنون دوباره همان اتفاق افتاده است.

این کارگر هپکو توضیح می دهد: وقتی سهام خورد نباشد و در اختیار یک سهامدار عمده باشد، قطعا مدیریت شرکت بهتر پیش می رود.

بیشتر بخوانید:

  • بررسی راه های تهاتر بدهی های هپکو در کمیسیون صنایع و معادن مجلس
  • پژمانفر: مساله هپکو در کمیسیون اصل 90 بررسی می شود / پرونده حسابرسی از سهامداران سابق هپکو روی میز کنندگان مجلس
  • 5 خواسته اصلی کارگران هپکو
  • نقدها کارگران به تفاهم نامه های سه شرکت معدنی با هپکو / بدون انعقاد قرارداد تفاهم نامه ها الزام آور نیستند
  • هرچه سریع تر شرایط شرکت هپکو توسط دولت روشن شود
  • حسابرسی، کار و جذب نیرو؛ سه مطالبه اصلی کارگران هپکو / آیا وظیفه ای برای تأمین اجتماعی تعیین شده است؟

او می گوید: دلیل این چوب حراج دولت به هپکو را، آن هم در زمانی که چند ماه دیگر از عمر دولت دوازدهم باقی نیست، نمی دانیم، اما انگار دولت قصد دارد فقط بدهی های خود را به سازمان ها و نهاد های مختلف از هر راهی پرداخت کند. اینکه این راه درست است یا نه، باید نظر کارشناسان اقتصادی را پرسید، اما ما با تجربه ای که از شرکت هایی مانند آذرآب دیدیم، پیش بینی می کنیم مسائل هپکو بیشتر شود.

هرسال 300 میلیارد تومان به بدهی هپکو افزوده می شود!

میرناصری با اشاره به اینکه پس از واگذاری هپکو به تأمین اجتماعی، یکی از خواسته های کارگران، یعنی استقرار تیم مدیریتی باکفایت و کاربلد در شرکت محقق شده، می گوید: هرسال حدود 300 میلیارد تومان به بدهی 1200 میلیاردی هپکو اضافه می شود. بحث کارت بازرگانی و گشایش اعتبار اسنادی شرکت در بانک های داخلی و خارجی هم مطرح است. دولت قول داد که با تضمین حقوق یکساله کارکنان شرکت، اعطای سرمایه درگردش و تهاتر بدهی ها، قفل بانک ها را باز کند. اما همه این اتفاقات نیفتاده است.

او توضیح می دهد: تیم مدیریتی جدید در چند ماه گذشته به صورت شبانه روزی کار کردند و برای اولین بار با یکی از برند های معتبر اروپایی مذاکراتی برای ایجاد خط تولید دامپ تراک ها که همان ماشین های سنگین و کامیون های معدنی هستند، صورت داد و کار تا جایی پیش رفت که قرار شد این برند اروپایی به صورت مشترک با هپکو کار کند و این دستگاه در هپکو و تحت لیسانس آن ها تولید شود. پس از تولید 50 دستگاه هم قطعات اصلی آن مانند موتور هم قرار بود در هپکو تولید شود؛ یعنی در نهایت ما به خط تولید بومی دامپ تراک ها می رسیدیم. اما حالا که به مرحله قرارداد رسیده، دولت حمایت خود را از هپکو برداشته است.

او به انعقاد تفاهم نامه هپکو با سازمان شهرداری ها و همیاری های کل کشور برای تولید 500 دستگاه خودروی سنگین در هپکو اشاره می کند و می گوید: این سازمان با حمایت از هپکو قرار بود با ترک تشریفات، درخواست تولید این محصولات را به ما بدهد، اما براساس تجربه های قبلی شهرداری ها که پول به هپکو داده بودند؛ اما به دستگاه مورد نیاز خود نرسیده بودند، می گویند که اول باید ببینند که مواد و ابزار مورد نیاز برای این دستگاه ها در هپکو وجود دارد، بعد پول را پرداخت می کنند.

میرناصری توضیح می دهد: شرکتی که 1200 میلیارد تومان بدهی دارد و چند سال است که تولید در آن متوقف بوده و مسائل زیادی دارد، چطور می تواند مواد و ابزار اولیه را برای تولید این 500 دستگاه، بدون حمایت دولت تأمین کند؟

تیم مدیریت زیرساخت های تولید را چیده، منتظر حمایت دولت است

براین اساس، تیم مدیریتی جدید مستقر در هپکو، توانسته زیرساخت های لازم برای تولید و فروش را در شرکت ایجاد کند، اما حالا که باید به تولید برسد، موضوع تهاتر بدهی های بانکی و نبود سرمایه درگردش مطرح شده است!

میرناصری می گوید: حقوق کارکنان شرکت به روز شده، اما از آن شاد نیستیم و حتی یک درصد هم از نگرانی ما کم نشده است. احتمال اینکه در ماه های آینده حتی با یک بار عدم پرداخت حقوق، کارکنان شرکت، اعتراضات خود را به کف خیابان ببرند و دوباره اعتراضات کارگری در هپکو آغاز شود، زیاد است.

دست های پشت پرده شکست تولید در هپکو

نکته مهم این است که در تیرماه امسال از سوی رزم حسینی، وزیر صنعت، معدن و تجارت، دستوری مبنی بر لغو سفارش های ماشین آلات سنگین دست دوم از کشور های خارجی با هدف حمایت از هپکو صادر شده بود. این موضوع اگر همزمان با تهاتر بدهی ها و تأمین سرمایه درگردش شرکت می شد، هپکو می توانست بار دیگر دوران اوج خود را در کمترین زمان ممکن ببیند؛ اما در پشت پرده اتفاقاتی در حال رخ دادن است که به نظر می رسد باعث قطع حمایت های دولتی از شرکت باشد.

به تازگی محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران قطع واردات ماشین آلات معدنی را باعث افت چشمگیر فرآوری در معادن دانسته است. او گفته که اگر نسبت به تأمین ماشین آلات و تجهیزات معدنی اقدام به موقعی نشود، به یکباره کل ماشین آلات فعال در این صنعت افت خواهند کرد. در این صورت حجم بسیاری از استخراج و فعالیت های معدنی را از دست خواهیم داد و همین ماشین های فعال فعلی هم در یک حالت تعمیری باقی می مانند که سبب خروج آن ها از چرخه تولید می شود.

در شرایط فعلی کشور که عدم توانایی فروش نفت باعث شده اقتصاد کشور در شرایط نامناسبی قرار گیرد، بیشترین تأمین ارز از طریق صنایع معدنی صورت می گیرد. حال تصور کنید که صنایع معدنی کشور هم دچار مشکل شوند؟ در این شرایط این سوال مطرح می شود که چرا دولتی که عزم خود را برای حمایت از هپکو، بزرگترین شرکت تولیدکننده ماشین آلات معدنی جزم کرده بود، یکباره عقب نشینی می کند و باز هم چوب حراج به سهام این شرکت می زند؟!

تور سریلانکا: تور سریلانکا | تور ارزان قیمت سریلانکا، تور سریلانکا لحظه آخری، تور کلمبو بنتوتا

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 8 مهر 1400 بروزرسانی: 8 مهر 1400 گردآورنده: quiz1.ir شناسه مطلب: 20383

به "بازگشت تولید به هپکو در گرو تأمین اعتبار و سرمایه در گردش ، تیم مدیریت زیرساخت های تولید را چیده، منتظر حمایت دولت است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بازگشت تولید به هپکو در گرو تأمین اعتبار و سرمایه در گردش ، تیم مدیریت زیرساخت های تولید را چیده، منتظر حمایت دولت است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید